Deel 1: Josha

De mensen die het verhaal achter Bundeltje Gemis kennen, weten dat Bundeltje Gemis is ontstaan door een bijzonder jongetje, mijn neefje Josha. Op 16 juni 2016 werd Josha geboren. Als tante was ik natuurlijk ontzettend trots, maar het was ook allemaal erg spannend omdat we niet wisten hoe het met Josha zou gaan.

 

Tijdens de zwangerschap had hij te weinig vruchtwater en omdat dit een negatief effect kon hebben op zijn longfunctie had hij direct na zijn geboorte beademing nodig. Na zijn geboorte leek alles goed te gaan en we hadden allemaal goede hoop dat dit kleine vechtertje het zou redden. Want dat is alles wat we hadden, hoop. Ik had ook nooit gedacht dat we 25 uur na zijn geboorte alweer afscheid zouden moeten nemen. Ik was al plannen aan het maken voor het kraambezoek, cadeautjes aan het uitzoeken. Maar 's avonds kregen we bericht dat het niet goed ging met Josha en begon de nachtmerrie.

 

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo slecht heb geslapen als de nacht van 16 op 17 juni in 2016. Wetende dat Josha aan het vechten was voor zijn leven en dat zijn ouders en opa en oma bij hem in het ziekenhuis waren en ook vochten. En ik lag hier in bed constant mijn telefoon te bekijken of er al nieuws was. Machteloos en moedeloos voelde ik me.....en toen kwam daar dat ene bericht.....dat bericht dat de hele wereld veranderde.....Josha had het niet gered.

 

Nadat Josha overleed ben ik gedichten gaan schrijven, voor zijn ouders en voor mijn eigen rouwproces. Het verlies van Josha had een grote impact op iedereen die hem liefhad en naar hem uitkeek. Het verdriet dat vooral zijn ouders meemaken liet (en laat) me niet los. Ik vind het ontzettend krachtige mensen, ook al weet ik dat ze niet anders kunnen dan doorgaan. Ik ben meer dan trots op hen, hoe ze Josha verweven in hun, en in zijn regenboogzusje haar leven. 

 

Voor Josha heb ik bij ons thuis ook een gedenkplekje voor hem ingericht. Ik heb zijn geboorte/rouwkaartje neergezet en zijn naamslinger, die daar bij zat, opgehangen. Er staat een kaarsje bij die we zo nu en dan aansteken. Zo houden we hem toch bij de familie. Een manier om te laten weten dat we hem nooit zullen vergeten. 

Josha - voor altijd in ons hart en voor altijd in onze gedachten!

Reactie schrijven

Commentaren: 1
  • #1

    Sharon van BewegingsBlijheid (dinsdag, 30 april 2019 00:17)

    Zo mooi en zo sterk en wat help je hier vele ouders mee, mijn moederhart breekt�